در انباریِ کوچک مادربزرگ که آمیخته‌ای از خاطرات و اشیاء رنگ و رو رفته است صندوقچه‌ی خاک گرفته‌ای را میابم، توی صندوق چشمم به جعبه‌ی مداد رنگی‌ها و کاغذ سپید که می‌افتد تمام آن روز همچون فیلم سینِمایی جلوی چشمانم…
روزنوشت
دلنوشته ها
پیرمرد جادوگر بود، ردای مشکی زیبایی به تن می‌کرد، چشم‌هایش را می‌بست و خنده بر لب چوب‌دستی جادویی را در هوا می‌چرخاند، می‌رقصید و می‌خندید و با گردش دست، فریادها و ناله‌ها و خنده‌های ده‌ها ساز را جادو می‌کرد، از…
11 خرداد 1393 ادامه مطلب
پدرم کتابخانه‌ی بزرگی دارد که با گذشت سال‌های دراز هنوز به شکوهش خو نگرفته‌ام، صدها جلد کتاب با اندازه، نقش و نگار، زبان و زمینه‌های گوناگون. از کودکی شیفته‌ی این بخش مرموز خانه بودم و هنوز هم هنگامی که دوروبرم…
زیر هجوم نگاه سرد کوهستان، و رقص شاخه های سبز سروستان با گذر گنگ آدمک‌های بی‌رنگ و با سرود رود و سکوت سنگ ، عاشقانه خواندم و چه شاعرانه رفتی … رفتی و نرسیدی، نرفتم و رسیدم گفتی و ندیدی…
10 مرداد 1392 ادامه مطلب
آن شب، بعد ِ تلخی چای و، فرود فنجان، چه دردی کشید … کاغذ ! و چه ظلمی کرد، قلم! با هر واژه ای از تو، که به روی ورق چکید؛ چه فریادها کشید… فاصله ! با هر حرفی از…
11 فروردین 1392 ادامه مطلب
یلدا، گیسوان بلندش را، این سیه خوشه‌های درهم‌تنیده، بر شانه‌های این شبِ شیرین، شانه زده، بسته و آویخته … و بر تمامِ چَشم‌های خواب‌آلود، هر آنکه خواب زیر پلک‌های سنگینش می‌لغزد، و بر همه فکرهای خمارِ وهم‌آلود، آبشاری از ترانه…
کویر و دریا جبر روزگارند بر طبیعت بی زبان! هر دو زیبا؛ به دیده ی آن که نه کویریست و نه دریایی … تو صحرایی! دشتی، تو دریایی … تو فصل پنجم زندگانیم هستی. تجلی همه ی زیبایی ها، تجمع…
شب‌های رازگونه، روزهای رمزآلود؛ رازهای چون شب تاریک، من و درازای این جاده ی باریک … آه از این تیرگی مرموز! چه کسی خواهد فرسود؟ قلب مرا باز امروز … درد در رگ جاری ست، جای خون می‌خروشد چشمهٔ عمیقِ…
1 . خیره شده‌ای به دوردست، و من به جغرافیای تو! به ناکجا اشاره می‌کنی و، من چون همیشه به خاطرات تو؛ شاید خاطراتت را به ناکجا سپرده‌ای، به همان دوردستی که روزی تبعیدگاهم بود، و اکنون خیره به آن…